Canım yavrum;çoğunluğun Tanrılığa soyunduğu bu çağda,kul olmanın insanı her şey ve herkesten emin hissettiren hal’i için canım feda…
Bir su gibi geçti 40 yıl.Bedenim,ruhum bir de resmi kaydım çok farklı yaşlarda.Ama az ,ama çok ,yaşanmışlıklarla benim de iki çift lafım oldu sana.
Sev! Kendini ve tüm yaratılmışları.
İnan! İnan ki,kalbinle yaptığın her şey sana dönecektir.
Şükret! Seni çoğaltıp,kollayacaktır!
Paylaş! Paylaşmadıkça ne kazandığının ne bildiğinin ne önemi var.Asla yalnız yeme!
Tüm ideolojilerden uzak,’izm’lerin dışında “insan “ olmaya inan yavrucuğum.Çünkü ben 40. yaşımda şu yada bu sebeple bana nüfuz etmiş, bulabildiğim ne kadar yargım varsa hepsini bir bir soyunmaya çalışıyorum.Sen bunun için benim kadar bekleme evladım.
Kendi halinin iyiliğine bir başkasının haline göz ucuyla baktıktan sonra karar verme canım yavrum! Bir başkasının müşkülünden kendine şükür çıkartma.Gün ne getirir,Yaradan ne diler bilinmez.
Bil ki; her şey bir kaide ile ve nasibince.İbret al da böbürlenme !
Akraba,dost,arkadaş komşu ne güzeldir.Sarıverir etrafını,insana kendini bu dünyada zengin hissettirir.İnsan,insanın kurdu değil yurdu’dur canım kızım.Lakin hiç unutma! Seni insanlara bağlayan;ne kan bağı,ne menfaat,ne korku ne de toplumun herhangi bir dayatması olmasın.İnsanlarla tek bağın sevgi olsun.
Haksızlığa uğradığında ;sabırlı ol ! Ama kendine yada bir başkasına yapılan haksızlığı görmezden gelme,duymadım deme,sessiz de kalma!Sırasını bekle,sıranı bekle ama itirazsız bırakma! Sen de sakın ola, ne kendine ne de başka bir canlıya haksızlık yapma.
“Merhaba!” de ve “Günaydın” ve “İyi günler”….
“Nasılsınız?” dediğinde,insanların cevabını gerçekten dinle.
Şükrettiğin kadar hayatına iyilikle dokunan her şeye ve herkese teşekkür etmeyi de unutma!
Mağazada baktığın kazağı katla.Tezgahtar ya yarı mahçup teşekkür edecektir ya da seni ciddiye almayı bırakacaktır.Ama sen o kazağı katla yavrucuğum.İnan bu seni daha iyi bir insan yapmaya devam edecektir.
Vaktin senin naktindir!Vaktini senin için vakti olanla,gerçekten ihtiyaç duyduğun ve gerçekten ihtiyacı olanla bölüş!
Samimi,açık,sade bir üslubun açamayacağı kapı yoktur, inan!
Emek isteyen her şeye hakkını vermek gerek.Onlar sana zaten misliyle döner.Evlat gibi,aşk gibi,ailen gibi,dost gibi,hayat gibi,çalışmak gibi….
İnsanlar ,kendilerine benzeyenin yanında güvende hissederler.O yüzden farklılıklara karşı tahammülsüz ya da yargılayıcı davranabilirler.Bunlar seni,sen olmaktan,kendin gibi olmaktan vazgeçirmesin!Bilmelisin ki; -miş gibi yaşamlar ziyandır,sahipleri ise pusulasız!
Şartlı,şurtlu konuşanlardan,parmak sallayanlardan da hiç hazetmedim.Yine de sen bilirsin.
Dinle,araştır,tart,danış! Ama yaşamının dümenini kendinden başka hiç kimseye teslim etme!
Yalnız kalmaktan korkmadan,içindeki en derin güce inan! Kendi değerinin ve sahip olduklarının farkında olarak ama en çok da Yaradan’a sığınarak kendi yolunda ilerle!
Canım evladım,gözümün nuru Ezel!
Tüm bu yazdıklarımla endişeye düşme.Yaşamı ve canlıları içinden çıkılmaz,karmaşık bir örgü diye düşüncelere dalma.
Sadece ; kendini ifade etmeyi öğrenme işini, 40 yaşına bırakmazsan inan rahat edersin yavrucuğum.
Bilmeni isterim ki,bu yaşıma kadar yaptıklarım(doğru yada yanlış) ve yapamadıklarımla ben bir bütünüm…
Sevgi,benim hayatımda hep başlangıç noktam oldu.Sanırım bundan sonra da böyle gidecek.Onun içindir ki yavrucuğum, sana tek tavsiyem ve asıl tavsiyem “sevgi” nin daima yanında olmasıdır.
Rahmetli dedeciğim “Çok laf yalansız olmaz derler” diye söylenirdi bu kadar uzattığımı görse.Eminim sen de baban yanındaysa “duygusala bağladı annem !” diye şikayet edeceksin.
Ben yine yazarım sana kısmetse.
Kara gözlerinden öperim.
Annen Dijle….
